I nie zmienia sie nic..

Jesteśmy pod ściana. Tak mówi pan doktor.
Bakteria, która mnie zaatakowała nie daje za wygrana, a kolejne antybiotyki nie pomagają. Zaraza ponoć szybko się uodparnia na wszelkie lekarstwa. Lekarze podjęli ryzyko i podają mi antybiotyki, które normalnie daje się dorosłym. Ot, taki eksperyment, który ma szanse uratować mi życie.
Godze się na wszystko. Grunt, ze nie postawili nade mną krzyżyka, tylko wciąż podejmują walkę, a ja walczę wraz z nimi. Zdjęcia płuc z dnia na dzień gorsze i lekarze nie wiedza jak jeszcze można by mi pomoc. Kombinują. Zacząłem im ufać, bo w końcu przestali gadać,ze umieram tylko podejmują jakieś decyzje. Nawet jeśli są ryzykowne. W końcu udało się odstawić leki na krążenie, wiec teraz jestem niewydolny "tylko" oddechowo. Tylko to "tylko" bardzo wszystkich martwi. Nie można mnie nawet przewieźć dwa pietra wyżej na blok operacyjny, gdyż mogę tego nie przeżyć. Nie chce góra do Mahometa, Mahomet musi przyjść do góry.. Czekam na konsultacje chirurgiczna. Jeśli doktor podejmie się wyzwania, to zrobi mi bronchoskopie na sali, w której leżę. Ponoc fachowiec z niego niezły, wiec jeśli tylko będę się nadawał, spróbują.. Z moja niewydolnością oddechowa wszystko pod znakiem zapytania i oczywiście obarczone ogromnym ryzykiem. Ryzyko, ryzyko, ryzyko. W kolko to słyszę. Nie ma ryzyka, nie ma zabawy. Działajcie do jasnej ciasnej! Niestety wciąż czekam na decyzje..
Zeby pokazać moje dobre chęci saturacja na poziomie 99-100.  Zmniejszają stężenie tlenu do 75%. Leukocyty mi ciupinke podskoczyły, wiec wszyscy mamy nadzieje,ze wyjdę z aplazji i w końcu coś drgnie. Jak chce to potrafię. Wierce się trochę jak ktoś mnie dotyka i próbuję otworzyć oczka, gdy słyszę znajome glosy. Niech się "starzy" cieszą. Niech wiedza,ze walczę.
Dwa razy dziennie toczą mi płytki, ale na razie nie jest to wielki problem. Co parę godzin robią mi morfologie i uzupełniają braki. Najważniejsze,ze jest czym te braki uzupełniać. Dziękuję, ze oddajecie krew.

Czyli biorąc wszystko na "chłopski rozum" są jakieś dobre wieści? Jakby to tak zebrać "do kupy" to dobre wiadomości są trzy: odstawienie leków na krążenie, niezła saturacja i kapinke wyższy poziom leukocytow. Szkoda, ze sam muszę się doszukiwać tych pozytywów.
Zobaczycie, jeszcze ich wszystkich zaskoczę!
Pan doktor mówi,ze "kupują czas" tym oscylatorem i sztuczna nerka, ale jeśli sam się nie dźwignę, to same antybiotyki nie pomogą. Sam, w swojej karierze, nie miał jeszcze tak małego pacjenta, w tak krytycznym stanie, który by się odbił w ta pozytywna stronę.
A wiec ja będę pierwszy! Ot co.