Silna grupa wsparcia:)))

Ostatnie kilka dni upłynęły mi bardzo miło i przyjemnie. Z racji zdecydowanej poprawy kondycji, poniedziałek i wtorek spędziłem bez kroplówek i bez środków przeciwbólowych. Za to z uśmiechem na ustach. Od ucha do ucha. Broviac, który miał być ostatnio doprowadzony do porządku , nieoczekiwanie sam zaczął działać jak należy. Odwołaliśmy więc usg naczyń krwionośnych, odwołaliśmy anestezjologów. Samo się popsuło, to i samo się naprawiło. No ale.. Świetne samopoczucie + dobre wyniki + sprawny broviac = powrót do chemioterapii. Jak mus to mus. Akumulatory naładowane, miejmy to już za sobą.. Rano pobudka, pobieranie krwi i... Upsss... Powtórka z rozrywki. Krew się nie cofa..
Tak więc, wizyta na bloku operacyjnym mnie jednak nie ominie. Jutro usprawniamy obecnego broviaca (ktokolwiek widział, ktokolwiek wie jak?) , a jak się nie uda (co bardziej prawdopodobne) zakładamy nowego. Pomyślałem "Pozamiatane..". Żarty się skończyły.. Teraz mama na pewno przełoży mnie przez kolano i wybije z głowy moje psikusy.. Ale nie! Uratowaliście moje cztery literki! Zdjęcia, którymi mama została zasypana na fb, tak jej poprawiły humor z rana, że "numer z broviakiem" uszedł mi płazem!

Dla nieposiadających twarzoksiążki, mowa o tych zdjęciach:

PS. Chemię zacząłem mimo wszystko, więc trzymajcie kciuki, żeby tym razem nie rozłożyła mnie na łopatki!
PS2. Żeby nie było wątpliwości. Te zdjęcia wywołały uśmiech nie tylko u mojej mamy. Ja też jestem zachwycony! To było bardzo bardzo BARDZO miłe:)))